दसैं-तिहारको रमझम सहरमा छाईरा'को छ
भुवन आफ्ना पुराना बूट नै चम्काईरा'को छ
बिहानै देखि नै मान्छे यहाँ झोक्राईरा'को छ
खुसीको तिर्सना गोरु बनाई दाईरा'को छ
लिई गोजी भरी पैसा हिजै गा'थ्यो लुगा किन्न
त्यति पैसा भए रुमाल मात्रै पाईरा'को छ
थियो सल्लाह डाक्टरको लिनू आहार 'न्यूट्रीसस्'
हजूर याँ माँड नै पाएन मेरो पेट गाना गाईरा'को छ
टिका-जमरा, मिठो खाना अनि त्यो दच्छिना भेटी
दसैंको भूतले निस्तेज मन तर्साईरा'कोछ ।
निस्तेज धनगढ़ी
